De Britse kunstenaar Patrick Hughes maakt gebruik van het driedimensionale ‘omgekeerde perspectief’. Een visuele truc die je laat nadenken over wat je ziet…. Peter Sansom doet het idee aan de hand, nadat hij ermee experimenteerde met zijn leerlingen. De basis vormt een puntperspectieftekening van een binnenruimte. Een wig wordt weggesneden tussen de muur en de vloer of het plafond , waardoor je het papier tot een soort van piramide zonder punt kunt vouwen. De achterwand van de kamer komt dan naar voren, terwijl het feitelijk de achterwand in de verte is.Van elke wand convergeren de terugwijkende lijnen langs de boven- en onderkant bij het verdwijnpunt.
Het resultaat mag er zijn!!!
“reverspective”
De schilderijen van Hughes zijn gemaakt van grote platen hout die in trapeze- of pyramidevormen zijn gezaagd. De stukken worden vervolgens aan elkaar gelijmd en in wit geschilderd. 2D-afbeeldingen worden met behulp van software perspectief gegeven.
Vervormd puntperspectief
Wonderlijk, waarbij je het gevoel bekruipt van: “Hoe doet hij dat?”
Een driedimensionaal oppervlak (veelal een of meerdere afgeknotte piramides met een vierkante basis) waarbij de delen van de afbeelding die het verst lijken fysiek het dichtst bij zijn. Achter lijkt voor en het ‘schilderij’ lijkt te bewegen. Een illusie. Zijn werk is geïnspireerd op een soort van trompe l’oeil, een vorm van schilderkunst die kunstgreep en realiteit verwart en teruggaat naar het oude Griekenland. Sindsdien hebben talloze kunstenaars, van Van Eyck tot MC Escher, het stokje overgenomen.
Mieke van Os 