Variant 1:

De groep gaat aan de slag. Meteen als groep, met de bedoeling vanaf het begin om er een Gesammtkunstwerk van te maken met elkaar. Ook kan er individueel worden gestart daarna met elkaar van alle werken één nieuwe afbeelding te maken. Hoe dan ook bepalen jullie samen hoe het werk eruit komt te zien. De klok loopt door, dus tandje erbij met elkaar!

[Voorwerk: neem met een dikke zwarte stift de contouren van dit schilderij over op vellen papier, een stevig papier. Dat gaat makkelijk met hulp van een digibord, beamerprojectie of ouderwetse overheadprojectie. Ga uit van zoveel vellen papier als er leerlingen of studenten zijn. Iedere student krijgt een vel met hierop dus een selectie zwarte lijnen. Alle lijnen samen vormen natuurlijk de Guernica. Vertel dit niet, want dan wordt het een soort van puzzeltocht – ook leuk – maar dat is misschien weer iets voor een andere keer. Naar een idee van Dymph van Griensven]

Iedere bewerking of toevoeging is oké – Papier, stof, verf, potloden, krijt, wol, zand, pasta, pur, blaadjes, glitters, bloemen…. – zolang de zwarte lijnen maar duidelijk zichtbaar blijven.

Want als ieder met zijn onderdeel klaar is, wordt er gewikt en geschoven, geassembleerd,… Er wordt één grote compositie van gemaakt. Zo ontstaat vanuit de Guernica een nieuw groot(s) schilderij.

Ik ben benieuwd: welke figuren komen er tevoorschijn?  Waar is die oorlog gebleven? Hoezo oorlog?

Ta-da! Daar is het originele werk. Picasso’s Guernica. Een goed moment om de werken naast elkaar te zetten en het verhaal achter de Guernica te vertellen, parallellen met nu te trekken en stil te staan bij de betekenissen van symbolen.

Wat zit komt ervan terug in jullie werk? Waar staat jullie werk voor? Hoe verhoudt zich dat tot waar jullie mee bezig zijn en met wat jullie bezighoudt?