Je mening in 140 tekens
In hoeverre dragen Social Media zoals bijvoorbeeld Twitter bij aan polarisatie van meningen en aan een kortere spanningsboog als het gaat om het je verdiepen in issues? Onderzoek geeft geen eenduidig antwoord. Nu, via dezelfde media kom ik achter het bestaan van dit initiatief #DaretobeGrey, een oproep tot meer nuancering. Mijn eerste grijze haren heb ik net weer van een kleurtje voorzien – dus of de naam zo handig is gekozen met een knipoog naar 50 tinten grijs – weet ik niet. De hartenkreet is mij echter wel uit het hart gegrepen. Beste #Pauw, #Tan, #Jinek en alle andere influencers: ruimte aan de nuance! Wilders noem ik in dit rijtje niet, want die kan met de beste GPS de Gulden Middenweg nog niet vinden.
Kraslot meningsvorming neemt als een sneeuwbal een geheel eigen realiteit aan met voelbare gevolgen en eigen wetmatigheden.
Nuancering in 140 tekens?
Wat weerklinkt er in de ziel van burgers? De nuance is in de media vaak zoek en de aanleiding geeft daar misschien ook reden toe. Toch krijg je daar pas zicht op als je de argumenten, oorzaken en feiten kent of kunt afwegen. Is er echt geen belangstelling (meer) voor diepte-interviews, hoor- en wederhoor, een fatsoenlijk debat tussen voor- en tegenstanders waarbij partijen naar elkaar luisteren en zich in elkaar proberen te verplaatsen? Zoals Frank Boeijen al zong ‘Denk niet links, denk niet rechts, denk niet zwart-wit’. Een voorloper in de vraag om alertheid op de dynamiek van de maatschappelijke verbeelding. Terug naar de Oude Grieken en de kunst van de rede? Oef…al hoewel meer aandacht voor argumententatieleer en rekkelijkheid in aandacht voor het toetsen op houdbaarheid, logica, consistentie en redelijkheid misschien zo gek nog niet is. Die maken dat je beter op je eigen inzicht kunt (en leert) vertrouwen. Daarvoor pleiten bijvoorbeeld denkers als Jurgen Habermas en Martha Nussbaum.
Is er een relatie tussen de beeldvorming rondom een ontplofte wereld en het ontploffen van de wereld? In hoeverre valt de verbeelding van de dagelijkse werkelijkheid samen met de dagelijkse werkelijkheid?
Rencontrer-contre, begegnen-gegner, counter-encounter
Natuurlijk vindt er vertekening plaats in communicatie. Dat is een wetmatigheid en dus ook altijd zo geweest. De media zijn instrumenten van verbeelding. Zij verbeelden de werkelijkheid, maar wel vaak de meest extreme verbeeldingen van een maatschappelijke realiteit. Zij filteren of echoën en versterken daarmee de overdracht van een gekozen werkelijkheid. Achter het tonen, beschrijven, visualiseren van een wereldbeeld ligt de vraag besloten ‘wiens wereldbeeld?’ Polarisatie vergroot angst, onrust, onzekerheid en kortzichtigheid. Angst, onrust, onzekerheid en kortzichtigheid beperken de ruimte om samen te werken en je te verplaatsen in een ander. Het is denk ik goed als er aandacht is voor de nuance. Welke realiteit komt in de verbeelding aan de orde, welke dynamiek zit hierachter (bronnen, werkwijzen, concepten, overtuigingen), hoe heeft dit invloed op de publieke werking en hoe verhoud jij je daartoe?
Naming en framing
En dan ben je ineens middenin een discussie rondom Burgerschap en Cultuureducatieve vorming belandt…
In actuele discussies met naming en framing over vluchtelingen, economische gelukzoekers, vrijheid van meningsuiting, moslimfundamentalisme, terroristen, nationalisme en discriminatie om spraakmakende onderwerpen te noemen. Dan heb je het met elkaar over ethiek, manipulatie, tegenstroom, wederzijds begrip, maatschappelijk verantwoord communiceren, conventies en cultureel activisme, betekenisgeving en betekenistoekenning, representatie en (de)contextualiseren, socialisatie en sociale vergelijking, zelfwaarneming en zelfverwerkelijking. Sta je stil bij het belang van waarnemen vanuit een brede scoop met behulp van de ScEPTEDinvalshoeken (Sociaal-Economisch-Politiek-Technologisch-Ecologisch-Demografisch) en uitdieping van filosofisch-spirituele bronnen en zienswijzen. Duik je in thema’s als Media & Communicatie, Planet-People-Profit, Duurzaamheid & Communities, Kunst & Maatschappij, Identiteit & Diversiteit. Op zoek naar evenwicht tussen je eigen bestaan en het maatschappelijk leven, tussen individualiteit en gemeenschapszin.
Het Raayland College laat haar leerlingen meedenken en gaat met hen op zoek naar nuancering.