http://www.kunstelo.nl/mod/page/view.php?id=118901

Medium om de houdbaarheid van taboes te testen en ze zo nodig te doorbreken.

Verkennen van eigen grenzen en innemen van positie

Blake, Rimbaud en Baudelaire bezongen als dichters al de schoonheid van het lelijke. Dansgroep Kristina de Châtel, de dansers zelf strak in het vlees, deed haar best om de verwrongen lichamen van Schiele’s kunst uit te beelden. De Weense kunstenaars dragen daarmee flink bij aan een opkomende esthetiek van het gekwelde, lelijke lichaam, zoals dat daarvoor niet bekend was. Is immorele kunst denkbaar? Denk aan plasseksposters of het  beeldend oeuvre van Jeff Koons? Het uit eigen vlees gemaakte pistool van Joanneke Meester. Shockerende provocatie?  Het mag want het is kunst? Moeten dat soort kunstuitingen dan worden bestreden? Heeft kunst wel een externe, bijvoorbeeld maatschappelijke, of zelfs morele taak? Doet het er toe of er opzet in het spel was en de kunstenaar het gesorteerde effect doelbewust heeft nagestreefd? Kunst als morele vrijplaats bij uitstek; de plek waar alles kan, mag en moet wat elders niet is toegestaan? Voor Maurice Blanchot, een van de meest raadselachtige maar desondanks invloedrijke Franse schrijvers van de twintigste eeuw, is kunst principieel amoreel.

Kunst sympathiseert met duisternis, met doelloze passie, met onwettig geweld, met alles in de wereld dat gestalte geeft aan de weigering om in de wereld te komen.’

Armando: Kunst is verraderlijk en draagt een harnas met knoopjes.’

Drie rubrieken:

1. aanstootgevende seks,
2. verheerlijking van geweld en andere vormen van menselijke ontluistering,
3. politiek incorrecte dan wel ronduit discriminerende uitlatingen en gedragingen.

Wie kunst reduceert tot haar maatschappelijk nut, haalt de angel uit haar in wezen onmaatschappelijke karakter en ontkent daarmee haar essentie. Wat is de essentie van kunst?